Πέμπτη 23 Φεβρουαρίου 2017

Γερμανικοί Σιδηρόδρομοι στον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο

Αναδημοσιεύουμε μια ενδιαφέρουσα ανάρτηση του Basilis Tsihrinis:
Ένα ενδιαφέρον άρθρο της wikipedia γιά τούς Γερμανικούς σιδηροδρόμους στον Β'ΠΠ.
"Το 1939 πραγματοποιείται η εισβολή της Γερμανίας στην Πολωνία, που σηματοδοτεί την έναρξη του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου. Οι Γερμανικοί Σιδηρόδρομοι αποτελούν την σπονδυλική στήλη των μεταφορών της Βέρμαχτ και διαδραματίζουν σημαντικότατο ρόλο στις μεταφορές στρατευμάτων, πολεμικού υλικού, πολεμοφοδίων και του εν γένει ανεφοδιασμού των μαχόμενων. Στηρίζονται στην πυκνότητα του Γερμανικού δικτύου και στο εκσυγχρονισμένο και σχετικά άφθονο τροχαίο υλικό[4] Χρησιμοποιούνται τόσο για στρατιωτικές όσο και για πολιτικές μεταφορές. Ο ίδιος ο Χίτλερ μετακινείται με την ιδιωτική του αμαξοστοιχία, η οποία είναι θωρακισμένη και εφοδιασμένη με αντιαεροπορικά πυροβόλα.[5]


Οι διαδρομές διπλής γραμμής εξασφαλίζουν την ημερήσια διέλευση των στρατιωτικών συρμών σε πυκνότητα 30 συρμών ημερησίως ανά κατεύθυνση, ενώ οι μονής γραμμής πυκνότητα 10 συρμών ημερησίως. Η πυκνότητα αυτή μειώνεται σημαντικά κατά την διάρκεια του πολέμου, λόγω των καταστροφών που επιφέρουν οι αεροπορικές επιδρομές, ωστόσο ποτέ δεν σταματούτούν ολοκληρωτικά.
Οι συρμοί που χρησιμοποιούνται χαρακτηρίζονται ανάλογα με το τι μεταφέρουν και έχουν, σε γενικές γραμμές, σταθερή σύνθεση τροχαίου υλικού:
Συρμοί τύπου Κ (Kraftfahrzüge): Απαρτίζονται, κατά μέσον όρο, από 51 βαγόνια και προορίζονται για την μεταφορά οχημάτων. Μεταφέρουν 250 στρατιώτες, 20 βαρέα οχήματα και 20 ελαφρά συν τον εξοπλισμό τους. Αν μεταφέρουν λιγότερα οχήματα, αυξάνεται ο αριθμός των μεταφερόμενων στρατιωτών.
Συρμοί τύπου Ι (Infanteriezüge): Απαρτίζονται από 55 βαγόνια, με τα οποία μεταφέρονται 350 αξιωματικοί και στρατιώτες, 10 ελαφρά οχήματα, 10 βαρέα οχήματα και 70 άλογα, μαζί με τον αντίστοιχο εξοπλισμό. Αν ο μεταφερόμενος εξοπλισμός είναι ο ελάχιστος δυνατός, ο αριθμός των στρατιωτών ανέρχεται σε 800.
Συρμοί τύπου Sp ((Sonderpanzerzüge): Απαρτίζονται από 33 βαγόνια, τα οποία μεταφέρουν 20 άρματα μάχης μέσου τύπου, μαζί με το προσωπικό χειρισμού τους και τον εξοπλισμό τους.
Συρμοί τύπου S (Sonderzüge): Απαρτίζονται από 125 βαγόνια και αρχικά προορίζονταν για την μεταφορά αυτοκινούμενων πυροβόλων και βαρέων αρμάτων μάχης.
Συρμοί τύπου P (Panzerzüge): Απαρτίζονται από θωρακισμένο τροχαίο υλικό. Χρησιμοποιήθηκαν κυρίως στο Ανατολικό μέτωπο, για την αντιμετώπιση των δολιοφθορών και άλλων ενεργειών των Ρώσων ανταρτών.
Από τα παραπάνω συνάγεται ότι μια Μεραρχία Πεζικού απαιτούσε 35 έως 40 συρμούς για την μεταφορά της, ενώ μια μηχανοκίνητη περίπου τον διπλάσιο αριθμό συρμών. Η φόρτωση / εκφόρτωση ενός συρμού απαιτούσε από 2 έως 12 ώρες και, αν η φόρτωση / εκφόρτωση των συρμών γινόταν παράλληλα, ο χρόνος αυτός επαρκούσε για μια ολόκληρη μεραρχία. Κατά μέσον όρο, κάθε συρμός κάλυπτε περίπου 200 μίλια ημερησίως.
Οι Γερμανικοί σιδηρόδρομοι αντιμετώπισαν πολύ σοβαρά προβλήματα κατά την εκστρατεία στην Ρωσία. Αυτά προέρχονταν από δύο πηγές: Η πρώτη ήταν ότι το ρωσικό σιδηροδρομικό δίκτυο, εκτός του ότι ήταν ισχνό, δεν είχε το διεθνές πλάτος σιδηροτροχιών (1435 mm), αλλά ήταν πλατύτερο. Το Γερμανικό τροχαίο υλικό ήταν, κατά συνέπεια, ακατάλληλο για χρήση στην ΕΣΣΔ και, ύστερα από το ραδιοφωνικό μήνυμα του Στάλιν «...ούτε μια ατμομηχανή, ούτε ένα βαγόνι, ούτε ένα λίτρο καύσιμα, ούτε ένα κιλό σιτάρι δεν πρέπει να εγκαταλειφθούν στα χέρια του εισβολέα...»[7] οι Σοβιετικοί κατέστρεφαν το τροχαίο υλικό πριν υποχωρήσουν. Ασφαλώς, αρκετοί σοβιετικοί συρμοί καταλήφθηκαν ανέπαφοι, ωστόσο δεν μπορούσαν να καλύψουν τις μεταφορικές ανάγκες της Βέρμαχτ. Για την επίλυση αυτού του προβλήματος η Οργάνωση Τοτ, επανδρωμένη κυρίως με αιχμαλώτους πολέμου, τοποθέτησε τρίτη σιδηροτροχιά ανάμεσα στις ήδη υπάρχουσες, έργο τεράστιο, αν ληφθούν υπόψη οι καιρικές συνθήκες, η κακή έως ανύπαρκτη συντήρησή του (η κατασκευή χρονολογείται από την εποχή των Τσάρων), η δράση των Ρώσων ανταρτών και η έλλειψη ειδικευμένου προσωπικού. Παρά ταύτα, το έργο ολοκληρώθηκε το 1943 στους κύριους σοβιετικούς σιδηροδρομικούς άξονες. Το δεύτερο πρόβλημα λέγεται «ρωσικός χειμώνας»: Το 1941 / 1942 σημειώνεται ένας από τους ψυχρότερους χειμώνες στην Σοβιετική Ένωση. Οι γερμανικές ατμάμαξες, σαφώς τεχνολογικά ανώτερες των αντίστοιχων σοβιετικών, χρησιμοποιούν πολλά εξαρτήματα ακριβείας, τα οποία, κάτω από την επίδραση των χαμηλότατων θερμοκρασιών, δεν αντέχουν και καταστρέφονται. Για παράδειγμα, τον Φεβρουάριο του 1942 η Ομάδα Στρατιών του Βορρά χρειαζόταν, ως ελάχιστο όριο, περίπου 30 συρμούς ημερησίως για τον ανεφοδιασμό της σε πυρομαχικά και τρόφιμα. Ο μέγιστος αριθμός συρμός που επιτεύχθηκε ήταν μόνο 10 συρμοί ημερησίως. Το πρόβλημα επιλύθηκε μερικώς όταν οι Γερμανοί, βρίσκοντας τεχνικά εγχειρίδια για τις σοβιετικές ατμάμαξες, κατάργησαν τα εξαρτήματα αυτά, ώστε να μην αποτελούν πηγή προβλημάτων. Δημιούργησαν, επίσης, και πρόσθετους σταθμούς ελέγχου κυκλοφορίας, ώστε να επιλύσουν το πρόβλημα του "μποτιλιαρίσματος" που είχε ανακύψει όταν οι συρμοί επέστρεφαν άδειοι από τα μέτωπα. Μεγάλο πρόβλημα αποτελούσαν, επίσης, τα καύσιμα, καθώς ο σοβιετικός άνθρακας ήταν πολύ κατώτερης ποιότητας από τον αντίστοιχο γερμανικό, αν φυσικά ήταν δυνατό να βρεθεί. Σε πολλές περιπτώσεις, οι γερμανικές ατμάμαξες, ιδιαίτερα στον Βορρά, αναγκάζονταν να χρησιμοποιήσουν ξύλα ως καύσιμο[8] Ωστόσο, το πρόβλημα των υποδομών παρέμενε, καθώς οι τεχνικές προδιαγραφές του σοβιετικού δικτύου ταίριαζαν περισσότερο σε πρόχειρα έργα παρά σε σοβαρές υποδομές και οι κατασκευές όπως οι γέφυρες και το υπόβαθρο των σιδηροτροχιών όχι μόνον επηρεάζονταν ακόμη και κατά τις περιόδους της λάσπης (Schlammperiod), οπότε οι ποταμοί πλημμύριζαν και τεράστιες εκτάσεις μεταβάλλονταν σε λασποτόπους, αλλά ήταν και ανασφαλείς και υπό κανονικές καιρικές συνθήκες για την διέλευση βαρέων συρμών."

Πηγή:
http://www.wikiwand.com/el/%CE%93%CE%B5%CF%81%CE%BC%CE%B1%CE%BD%CE%B9%CE%BA%CE%BF%CE%AF_%CE%9A%CF%81%CE%B1%CF%84%CE%B9%CE%BA%CE%BF%CE%AF_%CE%A3%CE%B9%CE%B4%CE%B7%CF%81%CF%8C%CE%B4%CF%81%CE%BF%CE%BC%CE%BF%CE%B9#/1939_-_1945

https://www.facebook.com/groups/trainsingreece/permalink/1276425439116068/

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου